Diagnoza dyskalkulii może być postawiona uczniowi, który ukończył 10 lat. Oczywiście wstępna ocena trudności powinna być zrobiona wcześniej, gdyż daje to szansę uniknięcia poważnych problemów w kolejnych etapach edukacji matematycznej. Dziecko które ukończy 10 lat jest już w trzeciej klasie podstawówki, więc przez ten czas może narobić sobie ogromnych zaległości w wiedzy matematycznej.
Niestety obecnie nie ma możliwości bezpośredniego analizowania przyczyn dyskalkulii rozwojowej (badania dysfunkcji pewnych obszarów mózgu u dzieci, są wciąż niemożliwe.) Jednak prowadzone są intensywne badania nad możliwością bardzo wczesnego wykrywania jej u dzieci. Aktualnie pozostaje więc tylko diagnozowanie skutków, czyli trudności w matematyce.
W diagnozie dyskalkulii podejmuje się następujące działania:
1. Badanie psychologiczne - mające na celu określenia poziomu rozwoju intelektualnego rozwoju zdolności arytmetycznych, zaburzeń percepcyjno-motorycznych, funkcjonowania emocjonalnego oraz społecznego.
2. Badania pedagogiczne - wykonywane w celu określenia umiejętności szkolnych (pisanie, czytanie, liczenie), metodami wykorzystywanymi do diagnozowania.
A teraz przedstawię kilka metod wykorzystywanych do diagnozowania dyskalkulii:
- Test Kalkulia I - zadaniem badanego jest matematyczne manipulowanie zmieniającymi się ilościami określonych przedmiotów oraz rozwiązywanie prostych problemów geometrycznych. Od badanego wymagano określenia ilości czarnych kropek w różnych układach.
- Grupowy test papierowy - badany ryzuje linie rozdzielając różne figury geometryczne na te same kształty i ilości kawałków, które są narysowane obok. Kawałki te po prawidłowym ułożeniu dają całą figurę.
- Trójkąt liczbowy - badanemu ma napisać dyktowane liczby jedna pod drugą, następnie musi dodać dwie pierwsze liczby i ich sumę zapisać w drugiej kolumnie, w połowie wysokości między liczbami sumowanymi.
- Figura złożona Rey - Osterrietha - test polegający na skopiowaniu specjalnego wzoru umieszczonego na tablicy na wprost badanego. Odnotowuje się czas potrzebny na wykonanie testu oraz liczbę popełnionych błędów.
- Test rozumowania arytmetycznego - zawiera trzy zadania matematyczne. Badający powoli dyktuje treść zadań i poleca rozpoczęcie pracy. Test ten zastosowano do wykrycia zaburzeń w rozwiązywaniu słownie przedstawionych problemów oraz błędów popełnianych przy pisaniu ze słuchu.
- Test zapamiętywania cyfr - badanemu poleca się powtózenie 3 do 7 liczb podawanych przez badającego w odległości ok. 1 sekundy. Eksperymentator ustala poziom "pamięci liczb" oraz próbuje podzielić dzieci na różne "typy rachunkowe" oraz wykryć istnienie różnych typów dyskalkulii.
- Test kolejnego odejmowania po 7 od 100 - metoda ta pozwala ujawnić zaburzenia w pamięciowym liczeniu, szczególnie w odejmowaniu wymagającym przekroczenia dziesiątek i zapamiętywania wyników, które stają się punktem wyjścia do następnych działań. Test był przeprowadzana zarówno ustnie jak i pisemnie, aby zaobserwować zmienną jakość rozwiązania.
- Test kwadratu liczbowego - przeznaczony jest do określania krzywej pracy w zadaniu wymagającym uwagi przy posługiwaniu się materiałem liczbowy,. Materiał testowy to duże białe arkusze kartonu, na których w 25 kwadratach 5x5 są rozmieszczone w przypadkowej kolejności liczby od 1 do 25. Badany ma za zadanie jak najszybciej znaleźć i nazwać po kolei liczby od 1 do 25.
Literatura:
Oszwa U., Zaburzenia rozwoju umiejętności arytmetycznych. Problem diagnozy i terapii, Kraków 2009.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz