Uczniów, z kłopotami w nauce możemy podzielić na dwie kategorie - z dysleksją lub z dyskalkulią. Dzieci z dysleksją mają ogólny problem z uczeniem się w różnym zakresie m. in. z czytaniem, pisaniem jak również z liczeniem. Natomiast uczniowie z dyskalkulią mają trudności ze wszystkimi aspektami życia, które wiążą się w jakiś sposób z liczeniem, cyframi czy abstrakcyjnym myśleniem.
Aktualna klasyfikacja, obowiązująca w Polsce, wyróżnia dwa rodzaje dyskalkulii:
1. Dyskalkulia uogólniona - występują tutaj trudności dotyczące różnych aspektów myślenia matematycznego oraz posługiwania się liczbami. Są to głębokie deficyty myślenia matematycznego
2. Dyskalkulia specyficzna - gdzie trudności ograniczone są do wąskiego zakresu rozwiązywania problemów matematycznych.
Inna klasyfikacja, pochodząca z krajów anglojęzycznych przedstawia odmienny sposób definiowania i rozróżniania problemów z dyskalkulią.
Uszkodzenia lewej półkuli mózgu związane są z dysfunkcjami językowymi, oznacza to, że dzieci mają trudności z rozwiązywaniem zadań matematycznych krok po kroku. Nie potrafią np. same w domu odtworzyć sposobu rozwiązywania całego zadnia, w taki sposób jak przedstawiał to nauczyciel na lekcji.
Uszkodzenia prawej półkuli mózgu powodują powstawania deficytów niejęzykowych - dzieci mają trudności o charakterze globalnym. To znaczy, że nie tyle co nie potrafią odtwarzać rozwiązywania zadań, ale nie ujmują ich idei i sensu.
Literatura:
Gruszczyk - Kolczyńska E., Dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się, Warszawa 1994.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz